Van ‘kale grond fetisjisme’ naar een voetbalveld vol inheemse wilde bloemen: hoe Super Guerrilla Gardener Mike de gemeente Utrecht aan zijn kant krijgt!
Utrechter Mike is boomspiegelaar van het eerste uur: “Op Facebook kwam ik twee jaar geleden toevallig een post van Guerrilla Gardeners tegen. Ik heb me toen aangemeld voor de nieuwsbrief. Tegelijkertijd zag ik een oproep van Utrecht Natuurlijk om mee te werken aan de pilot van het Boomspiegelfeest dat zij samen met Guerrilla Gardeners organiseerden. In oktober 2020 kon je gratis plantjes ophalen bij de Stadsboerderij. En zo ben ik begonnen met een boomspiegel van 1 m2 voor mijn deur. Er volgde al gauw een tweede met planten die overgebleven waren bij de Stadsboerderij. Super leuk.”
Wandelend door zijn buurt vielen Mike steeds meer kale plekken op. Praktisch om de hoek stond een boom in een zandoppervlakte van wel 8 m2: “Het aanvragen van het beheer van die boomspiegel was erg laagdrempelig. Je mailt en een paar dagen later ligt er een tegel met de tekst “beheerd door bewoners” naast de boomspiegel. De plek wordt ook geografisch geregistreerd.”
Dat was in de zomer van 2021. Intussen had Mike via de blogs van Guerrilla Gardeners geleerd dat de zomer geen goede planttijd is. De kans dat de planten doodgaan door de droogte voordat ze hebben kunnen wortelen, is dan groot. Dus besloot hij dat pas in oktober te doen en tot die tijd in te zaaien met een mengsel van mosterdzaad en phacelia (bijenvoer) dat hij zelf nog had liggen.
Het mengsel deed het fantastisch. Mike: “Op Insta (@jmdw84) heb ik vijf of zes weken lang elke week een foto en korte video gepost. In de tussentijd heb ik een beplantingsplan getekend. Ik ben hierin niet geschoold, maar ben aan de slag gegaan met de kennis die ik via verschillende blogs had opgedaan. Daarop heb ik contact gezocht met de wijkmanager en haar mijn beplantingsplan voorgelegd. Ik mocht een subsidieaanvraag indienen van maximaal 500 euro. Meestal gaat er alleen subsidie naar sociale projecten, maar mijn idee werd van harte toegejuicht.”
Een week later bleek het bloeiende zadenmengsel weg geschoffeld door medewerkers groenbeheer, ingehuurd door de gemeente… Mike: “Het lijken wel ‘kale grond fetisjisten’ bij de gemeente”. Ook was er na dertig dagen geen enkele reactie op Mike zijn subsidieaanvraag. Hij heeft deze toen uit frustratie geannuleerd. Mike: ”Ik dacht, ik doe het zelf wel.” In de winter heeft Mike de boomspiegel alsnog gevuld met stekjes uit eigen tuin: “Ik heb me niet lang laten ontmoedigen. Maar het kan echt beter. Fantastisch dat de gemeente zelfbeheer en vergroening van alle kanten aanmoedigt, en de toestemming zo goed faciliteert. Het gebrek aan een juiste instructie aan de medewerkers groenonderhoud mag de uitvoering dan niet frustreren.”
In dezelfde periode nam de gemeente Utrecht het initiatief om bewoners actief te betrekken bij het toepassen van ander maaibeheer. Aan burgers werd gevraagd welke percelen zij geschikt vonden om er de maaifrequentie terug te brengen van acht naar twee keer per jaar. Er was een topografische kaart beschikbaar waarop je precies kon zien welke bestemming het groen binnen de gemeente had. Mike: “Ik heb toen acht stukken van verschillende grootte in mijn buurt voorgedragen waarop gazonbeheer van toepassing was. Ik kreeg een rechtstreekse mail van de senior beleidsadviseur als antwoord. Zo fijn om direct te kunnen schakelen zonder tussenkomst van een klantcontactcentrum!”
Het inhoudelijk gesprek leidde tot de toekenning van aangepast maaibeheer voor vier van de acht percelen. Eentje lag te donker om succesvol te kunnen inzaaien met inheemse flora, een ander zou teveel als grasveld in gebruik zijn. En zo werden er dankzij Mikes actie twee percelen ter grootte van een voetbalveld langs de Beneluxlaan ingezaaid met wilde bloemen. Mike: “Het heeft deze zomer super mooi in bloei gestaan. Grappig detail hierbij was dat de beleidsadviseur die ik sprak, dacht dat alleen het maaibestek zou worden aangepast met een lagere maaifrequentie en er geen idee van had dat het hele stuk ook zou worden gefreesd en ingezaaid, ha, ha.”
Mike heeft nog een ander mooi resultaat behaald even verderop aan de Rooseveltboulevard: “Ik zag dat er dit voorjaar vier bomen waren gekapt in het gazon langs het kanaal. Herplanten kan pas vanaf het najaar. De kale plekken heb ik met een eenjarig mengsel ingezaaid. Het zag er deze zomer super fleurig uit. Dat maakt mij heel blij. Ik zou graag zien dat dit een standaardprocedure wordt en daar wil ik met de gemeente over in gesprek. Daarvoor ga ik weer op zoek naar iemand met wie ik gelijk op inhoud kan schakelen.”
Een ander ludiek idee dat Mike aan de gemeente wil voorleggen, is dat als er dan toch geschoffeld moet worden, de laatste in de rij een handje zaad van eenjarige inheemse planten uitstrooit. Dit verlengt de periode tussen het schoffelen, de straat fleurt ervan op en de boomspiegels trekken meer insecten ter vergroting van de biodiversiteit.
Ook wil Mike een lijstje maken met inheemse planten die goed tegen droogte zijn bestand. [Laten we die nou net via de social media hebben gedeeld, zie de link hieronder!]. Deze zomer is zijn boomspiegel helemaal verdroogd. Afgelopen week is Mike druk bezig geweest met mulchen (blad of houtsnippers toevoegen aan de grond) zodat dit volgend jaar minder snel gebeurt. Hij wil zijn boomspiegel klimaatbestendig maken. Mike: “Ik vind het heel leuk om te blijven leren. Verder ben ik vooral druk met het bijhouden en bewaken van mijn boomspiegel. Laatst zag ik de schoffelploeg een rondje maken om een wat verwilderde boomspiegel. Ze waren duidelijk op zoek naar de tegel “beheerd door bewoners” ha, ha. Dat noem ik toch progressie…”
Blog door Jolanda / Jojo, september 2022
Heb jij ook een mooie guerrillatuin die je graag aan veel meer mensen wilt laten zien? Neem dan even contact met ons op via info@guerrillagardeners.nl en wie weet sta jij met je verhaal binnenkort op onze website!
