We strooien met informatie over het aanleggen en onderhouden van een guerrillatuin in jouw eigen buurt. Nu zijn we natuurlijk ontzettend benieuwd naar hoe die tuintjes eruit zien. We gaan op tuinvisite! De eerste stop: de tuin van Casper Kraima in Amsterdam Nieuw-West.
Casper Kraima is werkzaam bij ANMEC in Amsterdam. Sinds jaar en dag is hij ook het gezicht van groen en duurzaam leven in zijn eigen buurt. Casper: “Ik hou van groen en natuur. Als professional werk ik aan een duurzame, groene stad. Ook thuis is het mijn missie om huis en tuin zo simpel en goedkoop mogelijk te verduurzamen. Dus je kunt wel zeggen dat groen initiatief leeft in mij!”
“Als je als stad groen hebt, moet je er goed voor zorgen. Dat was niet zo toen ik hier jaren geleden kwam wonen. De groenstrook langs mijn huis was dood en verdord. Toch kwamen er gemeentewerkers schoffelen. Onkruid wieden in een dood plantsoen, daar begreep ik niks van. Vragen aan de gemeente bleven onbeantwoord. Toen heb ik de dode wortels en takken zelf verwijderd. Op de lege plaats zette ik een plant uit mijn eigen tuin, die heel goed aansloeg. Daarna ben ik ook gaan zaaien, zaadjes die gratis werden uitgedeeld. Ook dat begon te groeien; ik had dit jaar een prachtige wilde bloemenweide! Er zijn zelfs bloemen die nog steeds in bloei staan.”
“Soms zit ik in mijn tuin, achter deze heg. Dan hoor ik voorbijgangers langskomen en stilstaan bij de guerrillatuin: ‘Goh, wat ziet dat er leuk uit! Zouden wij ook moeten doen! Zou dat mogen?’ Die reacties vind ik fantastisch, de tuin inspireert mensen. En of het mag? Tja, haha, ik ben gewoon begonnen. Laatst sprak ik erover met een collega, die via de officiële weg had geprobeerd haar gemeentetuintje te vergroenen. Werd niet gedoogd. Ik zeg, gewoon doen! Verzorg je tuin goed, zodat er iets moois ontstaat en de gemeente niet meer komt schoffelen.”
“Mijn grootste succes? De diversiteit die is ontstaan in mijn tuin. Ieder jaar ontdek ik weer iets nieuws. Zo komt er soms een plant ergens tevoorschijn waarvan ik zéker weet dat ik ‘m niet heb geplant. Dan herinner ik me dat ik ‘m eerder op een andere plek heb zien staan, maar daar ging ‘ie dood. Blijkt ‘ie zelf een nieuwe plek te hebben gevonden!”
Eerst was ik eigenwijs, probeerde ik de natuur te organiseren. Maar dat gaat helemaal niet. Ik heb geleerd met heel andere ogen te kijken. Mijn manier van tuinieren is totaal omgegooid, door te leren waarderen wat er ontstaat en steeds nieuwsgierig te blijven naar wat er gebeurt.
“Wat me het meest verrast is dat je op zo’n klein stukje aarde ontzettend veel kunt ontdekken. Soms groeit een bloem op een bepaald stuk grond veel beter dan ergens anders. Ik vind het fantastisch om te onderzoeken hoe dat komt. Ik ben opgeleid tot natuur- en milieukundige, maar er is nog steeds zoveel dat ik niet weet. Er nog steeds zoveel dat we niet weten, laat staan begrijpen. Door mijn guerrillatuin te observeren en zien wat er gebeurt, ontdek ik heel veel nieuwe dingen.”
“We kunnen zoveel leren van de natuur. Nu is het november, eigenlijk een wonder dat er nog bloemen bloeien. Maar de winter komt eraan, dus het is heel normaal dat de bloemen uitbloeien. Ik zag laatst een buurvrouw bezorgd kijken naar een zonnebloem, die slap naar beneden hing. Ze wilde ‘m ondersteunen. Maar dat is de natuur: er komt een moment dat het seizoen is afgelopen. Die uitgedroogde zaadjes zijn weer voedsel voor de vogeltjes.”
“Van zaadjes die ik plant wéét ik dat er iets uitkomt. Maar soms word ik totaal verrast. Zo ontdekte ik een tijdje terug een eigenaardig zandhoopje met een soort periscoop aan de bovenkant. Ik ging op mijn knieën om te zien wat eruit zou komen. Maar er kwam niks uit. In plaats daarvan ging er iets in. Een grote wesp met een verlamde vlieg in zijn kielzog. Bleek dat het nest van de grote vliegendoder te zijn, de vlieg diende als voer voor het ondergrondse nest! Een ander bijzonder moment in mijn tuin was het vinden van een aardster, een paddenstoel die normaliter op heel andere ondergrond voorkomt. Het is me ook gebeurd dat ik langs onze guerrillatuin liep en steeds een bekende lekkere geur rook. Bleek het dille te zijn! Dat zijn ontdekkingen waar ik echt blij van word. Het vertelt me dat mijn tuin planten, insecten en paddenstoelen verwelkomt die er eerst niet waren. Op deze manier draag ik dus heel direct bij aan het vergroten van de biodiversiteit in mijn stad!”
“Natuurlijk gaat niet alles goed en ondervind ik soms tegenslag. Een voorbeeld, over die zonnebloemen. Ik had er een aantal geplant in de guerrillatuin. Op een dag waren die weggehaald, zonder iets te zeggen of te vragen. Ik denk dat het ging om de zonnebloempitten. Dat vind ik jammer. Iedereen hier in de buurt weet dat ik hierachter zit. Ik ga graag het gesprek aan en ik deel met liefde uit. Maar iets zomaar weghalen, dat vind ik respectloos.”
“Gelukkig zijn de meeste mensen positief. Het zijn vooral kinderen die stil blijven staan en vragen wat ik aan het doen ben. Dan leg ik het uit. Hoe tuinieren in z’n werk gaat, maar ook waarom het belangrijk is dat er veel bloemen zijn voor de bijen. En waarom bijen zulke nuttige beestjes zijn. Soms willen ze een bloem plukken. Dan zeggen de ouders: doe maar niet, het is voor iedereen om naar te kijken. Maar ik vind het wel een goed idee, een bloemenpluktuin. Als we daar als buurt met respect mee om kunnen gaan, natuurlijk.”
“Het meest trots ben ik erop dat deze tuin andere mensen inspireert. De tuin is niet van mij, ik deel ‘m met de buurt. Ik ben er trots op dat andere mensen kunnen zien hoe mooi het is. Mijn guerrillatuin zorgt voor trouwens ook voor meer contact met de buurt. Nadat ik startte met mijn guerrillatuin heb ik aan de buren voorgesteld om het ook naast hun huis te doen. De wereld kan zoveel mooier zijn door kleine initiatieven. Heel veel leuke, goede dingen beginnen klein maar zijn heel groot in waarde. Ze groeien vanzelf verder. En dat is wat ik met mijn GG-tuin ook hoop te doen.”
“De ontmoetingen met mens en natuur inspireren me steeds. Twee van mijn ideeën voor de toekomst komen regelrecht voort uit ervaringen die ik had toen ik bezig was in mijn guerrillatuin:
1. Bloemenpluktuin voor de buurt. De kinderen die zo blij worden van de mooie bloemen dat ze ze willen plukken en meenemen, dat inspireert me.
2. Incognito voedselplanten. De ontdekking van die dille herinnerde me eraan dat er zoveel lekkere, voedzame planten bestaan die gewoon in onze Nederlandse natuur groeien. Mijn idee is om een aantal van die planten bewust te planten, om er vervolgens van te eten. Een buurvrouw heeft een cateringbedrijf, hoe tof zou het zijn als ze producten uit de guerrillatuin kan gebruiken? Die lekkernijen plant ik dan wel een beetje incognito… Genoeg voor de plantenherkenner om ervan te genieten, maar er moet wel iets overblijven in de tuin natuurlijk!”
“Begin klein en kijk wat er gebeurt. Test en experimenteer. Krijgen mijn bloemen genoeg ruimte, zitten er ziektes in? Vervolgens: houd het netjes en afvalvrij en haal dode takken weg. Je tuintje vraagt om aandacht en liefde. Ja, dat zijn de twee basisregels van waaruit een mooie tuin groeit. Ten eerste: toon respect voor de natuur en luister goed naar wat ze je vertelt. De natuur laat zich niet pushen! Ten tweede: kies je voor een guerrillatuin, behandel haar dan met zorg en aandacht.”
Heb jij ook een mooie guerrillatuin die je graag aan veel meer mensen wilt laten zien? Neem dan even contact met ons op via info@guerrillagardeners.nl en wie weet staan we binnenkort bij jou op de stoep!