10 uur
Op een heerlijk zonnige zaterdagochtend in juni fiets ik de Kemal Ataturkstraat in. In de boomspiegels staan overal bloemen in bloei. Het fladdert en zoemt dat het een lieve lust is. Uit zijn voortuin heet Christian me welkom. Zijn overbuurman Wilfred komt aanlopen. Hij is ook al jaren erg actief in het groenonderhoud. Even later haakt ook Ellen van Utrecht Natuurlijk aan.
De eerste straatbewoners komen uit hun huizen. Twee avonden ervoor heeft bewoonster Mea een flyer bij iedereen door de brievenbus gedaan. Binnen de kortste keren staat er een kring van zo’n tien mensen. Ze komen duidelijk vaker zo bij elkaar. Iedere keer is er een andere samenstelling wat ervoor zorgt dat mensen elkaar blijven leren kennen. De meesten kennen elkaar inmiddels goed.
Iedereen heeft eigen gereedschap bij zich. Samen nemen ze door welke klussen er gedaan moeten worden. Wieden en praten met elkaar is het belangrijkste. Voor Christian staat voorop dat het klussen leuk moet zijn: “mensen moeten zien dat we vooruitgaan en gelijktijdig bijven leren en bewust worden. De meesten staan versteld om te horen dat we een plant hebben die op de ‘Rodelijst’ staat.”
10:20 uur
Wanneer iedereen aan het werk is leidt Christian ons langs de boomspiegeltuinen in de straat. Zo’n tien jaar geleden zijn de buren begonnen met het samen onderhouden van de boomspiegels. Christian: „Mensen hadden hun eigen boomtuin geadopteerd. Sommigen onderhielden het niet meer. De buurt heeft toen de handen ineen geslagen en we zijn de boomspiegels samen als straat gaan onderhouden.”
Praktische tips:
- Gebruik houtsnippers. Wel 10 cm dik. Dit houdt onkruid tegen. Onderin verteert het hout, dit verbruikt stikstof en doodt onkruidzaadjes die zouden willen opkomen. De houtsnippers zorgen ervoor dat vocht vastgehouden wordt. En ook fijn is dat je er heel makkelijk in kunt wieden.
- Lavatera! In het Nederlands struikmalva. Dit is een kaasjeskruidachtige die in de boomspiegels maandenlang prachtig bloeit. Christian is er fan van, en na dit bezoek zijn wij dat ook!
Het contrast met de boomtuinen die de gemeente iets verderop onderhoudt is groot. Daar staan steeds dezelfde prikstruiken in de boomspiegel. In de Kemal Ataturkstraat staat een feest van verschillende soorten. „Ik werk het liefst met vaste planten. Zaaien doe ik liever niet, het ‘gevaar’ is dat vrijwjlligers alle kiemplantjes gaan wieden omdat ze denken dat het onkruid is.”
De beplanting is een mix van inheems (zoals de zwarte toorts) en exoot. Naast de Lavetera doen ook stokrozen, klokjes en lavendel het heel goed. „Een aantal planten zijn komen aanwaaien in de boomspiegels, zoals toortsen. Die laten we staan want ze zijn waardevol voor de biodiversiteit.” Voor de lieveheerstbeestjes is het deze dag in ieder geval feest. Overal op de planten zijn de larven te zien.
10:45 uur
Aan het einde van de straat ligt een driehoekig stuk grond, ingeklemd tussen parkeerplaats, fietspad en de rivier de Vecht. Wilfred vertelt: „De gemeente wilde hier bomen neerzetten, de buurt wilde er ook kruiden en bloemen. We zijn toen voor het plan van de gemeente gaan liggen en hebben gevraagd dat er geen bomen meer geplant zouden worden.” Met succes, de gemeente plantte nog één boom en liet het stukje daarna aan de buurt over.
Er groeien nu kerstrozen, Calamintha (steentijm), stokrozen, sint janskruid, wilde brem en hondsdraf. Maar ook een bijzondere plant, die ook op lijst van bedreigde planten staat: Kartuizer Anjer. Al 4 jaar staat deze prachtige groep hier jaarlijks te bloeien.
Praktische tips:
- Je kunt beter tien minuten langer bezig zijn en tijdens het wieden alle wortels eruit trekken, dan wortels er in laten zitten en veel vaker moeten wieden. De ene wijze werkt aanmoedigend de ander demotiverend.
- De buurt kreeg geld voor beplanting uit het initiatievenfonds van de gemeente. Er zijn veel ‘potjes’ voor mensen die in de eigen straat aan de slag willen.
11.15 uur
En net als we denken dat we alles gezien hebben krijgen we nog twee projecten in spe te zien.
We lopen verder langs het fietspad langs de river. In een bocht is het fietspad begrensd met een wit / rood veiligheidshek. Hier heeft de buurt een wens: in plaats van het knallende veiligheidshek willen ze graag een groene oplossing. Die heeft Christian ook al paraat: een groenblijvende struik die groene en felgele bladeren heeft: Acuba japonica in combinatie met witte berken.
Aan het einde van het fietspad ligt een groot verwilderd grasveld. Ook dit stuk staat op het lijstje om op te knappen. Het team heeft hierover ook al overleg met wijkopzichter gehad. Binnenkort gaan ze ermee aan de slag. Nu staat er al een enkele klaproos. Nee, lacht Christian, die staat er niet zomaar!
Praktische tip:
In de twee uur dat we er zijn valt het op dat Christian met iedereen die voorbij komt een praatje maakt. Hij kent iedereen. Hij heeft een grote kennis van planten en is duidelijk de trekker. Recent is Christian Tuin Ambassadeur van zijn straat geworden. De Tuin Ambassadeurs zijn mensen die het groen in hun buurt aanjagen.
Wil je een groot project doen dan moet je er voor zorgen dat er een – of meerdere – trekkers zijn die ook op langere termijn zich willen inzetten voor de buurt. Het aanleggen van een buurttuin is namelijk zo gedaan. Het grote werk zit in het onderhoud.
12.00 uur
De bladblazer (accu uiteraard) en de bezems waarmee de straat is schoongeveegd worden opgeruimd. De laatste onkruiden verdwijnen in de groenbakken. De klus is weer geklaard. Op naar de volgende keer!
Heb jij ook een mooie guerrillatuin die je graag aan veel meer mensen wilt laten zien? Neem dan even contact met ons op via info@guerrillagardeners.nl en wie weet sta jij met je verhaal binnenkort op onze website!
