Irene
Een echte held, echt waar.
Is er iets aan de hand,
dan is zij direct daar.
Een held tot en met.
Ook in het calamiteiten hospitaal,
staat zij daar met de rode pet.
Als verpleegster, buurmeisje, vriendin.
Heb je haar nodig,
dan zet zij zich in
Lief, betrokken en oprecht.
Dat is de manier,
waarop zij vecht
Na weken strijden tegen corona in het UMC.
Zei haar rug plots: ik heb geen zin meer, ik stop er mee.
Pijn, leed en slapeloze nachten.
Het enige wat zij nu kan doen is wachten.
Als omgeving vinden we dit heel erg naar.
En hopen we iets te kunnen doen voor haar.
Plantjes, bloemetjes, daar gaat zij van stralen.
Met dit gebaar hopen we haar uit haar dipje te halen.
Liefs, Kim
Bovenstaande tekst las Kim voor aan Irene tijdens de ‘week van de helden’, eind mei.
