Je eerste guerrillatuin voor nog geen tientje

Christel Zaat: “Onze eerste guerrillatuin kostte nog geen tientje. We hebben de bovenlaag van de grond afgegraven en vervangen door potgrond. En daar een paar schuttingplankjes omheen gezet. Je kunt als rand ook de gewipte stoeptegels op hun kant zetten. Wat zaadjes die je aan buren hebt gevraagd erin en je hebt je eigen geveltuin.”

De Tilburgse werd in haar plannen gesteund door de gemeente, die het aanleggen van een geveltuin promoot. Ze is begonnen met een strook langs het huis waarin ze rozen en zonnebloemen heeft geplant. Daarna heeft Christel de boomspiegel naast de poort erbij betrokken: “Onze kinderen speelden daar graag, maar er lagen altijd lege blikjes en mensen lieten er hun hond uit. We hebben er Afrikaantjes gezaaid. Dat zag er zo leuk uit dat we toen ook de boomspiegel aan de voorkant van het huis hebben aangepakt. Daar hebben we een bijenmix gezaaid en dat leverde een prachtig plaatje op!”

De boomspiegel van Christel in Tilburg – de foto waarmee Lillian onze wedstrijd won.

Helaas kwam er wel een domper: “Veel van deze bloemen werden geplukt en zelfs met wortel en al uitgetrokken.” En tot verdriet van Christel en haar dochter Lillian, die vanaf het begin had geholpen, soms een paar meter verderop weer neergegooid. Zelfs de zonnebloemen werden gestolen. Toen daar ook Afrikaantjes werden geplant werd de boomspiegel met rust gelaten. “Want die stinken als je ze plukt”, aldus Christel.
Toch ging het dit voorjaar nog mis, toen plantsoenmedewerkers de aanplant weg schoffelden. “Alle slaapmutsen waren omver geharkt; onkruid stond er juist nog. Waarom?!” Nadat Christel contact had gezocht met de gemeente, heeft deze “Maai-me-niet” bordjes verstrekt. Dat helpt. Ook zijn de boomspiegels die onderhouden worden door de buurt inmiddels “geclaimd” bij de gemeente, zodat vooraf duidelijk is waar wel en niet mag worden geschoffeld.

Want inmiddels zijn buurtbewoners door Christels enthousiasme aangestoken om te helpen vergroenen: “Ik denk dat er nu zes of zeven boomspiegels in de straat zijn. Buren vroegen hoe wij het hadden aangepakt en vinden het heel leuk om mee te doen. Er worden plantjes en zaadjes met elkaar uitgewisseld.”
De boomspiegels die Christel onderhoudt, zijn wel het meest succesvol: “We zorgen dat het er opgeruimd en netjes bijstaat, dan wordt er geen afval in gedumpt. We krijgen veel complimenten en soms wordt er zelfs aangebeld door mensen die er meer over willen weten of ermee op de foto willen.”

Christel: “In de buurt is heel veel steen. In onze wijk leven veel mensen onder de armoedegrens. Planten kosten geld; tegels zijn goedkoper. En je hoeft er niets aan te doen, is het idee. Maar ingewikkeld doen met dure planten hoeft helemaal niet als je met elkaar ruilt. En ook het onderhoud valt mee, even na het eten een uurtje aanrommelen en het ziet er weer verzorgd uit.

Mijn man en ik zijn alle twee natuurliefhebbers. We hebben een kleine achtertuin, maar met veel groen. We merken echt dat het een stuk warmer is in de zomer als we onze poort uitgaan, de versteende straat op. Ook hebben we een keer moeten helpen bij een overstroming in de straat door die stortbuien van de laatste jaren, maar zelf hebben we daar geen last van. Het water stroomt zo de grond in met al dat groen.

Eigenlijk zouden veel meer mensen hun tuin en straat moeten vergroenen. Zonde dat voortuinen in parkeerplaatsen veranderen. Meer natuur in de stad zorgt ervoor dat mensen positief bezig zijn en zich beter voelen. Je krijgt meer leven in je tuin als je wat blad laat liggen. Wij genieten van de vogels in onze tuin die daarin op zoek gaan naar voedsel. Ook onze dochter helpt altijd mee met zaaien en water geven. Zij heeft de foto gemaakt van onze boomspiegel voor jullie wedstrijd en daarmee heeft ze de juniorprijs gewonnen!

Mijn motto is: iedere keer weer een randje groen erbij. Goed voorbeeld doet goed volgen. Je hoeft voor het vergroenen van je wijk geen Rob van “Eigen huis en tuin” te zijn.”