Weer een guerrilla garden erbij. En deze is in de Oranjebuurt in Bunnik. We namen met z’n vieren op een avond half mei een plantsoentje onder handen dat niet echt meer de naam plantsoen verdiende. Het was een mossig stukje gras met een paar plukjes van struiken. Buurtgenoten wilden er heel graag iets anders! 👩🌾🐝🌿🌼
De mensen die vlakbij woonden kregen een paar dagen vantevoren een briefje in de bus. Hiermee lieten we ze weten wat de plannen waren, maar ook vroegen we ze of ze eventueel nog planten over hadden.
Bij het daadwerkelijke aanleggen van de tuin was de betrokkenheid van de buurt hartverwarmend. Een buurvrouw kwam plantjes brengen om te gebruiken. Van een andere buurvrouw kregen we zaadjes. Een overbuurman kwam een praatje maken en wist ook nog wat planten die er bij konden. Gelukkig maar al die donaties, want de basis aan planten die we zelf (uit eigen tuin) hadden meegenomen was niet voldoende.
Als je in zo’n stukje gemeentegroen bezig bent is het toch altijd veel groter dan je denk. In zo’n groot stuk grond kunnen heel veel planten. Het gevolg is nu wel dat we van de helft van de planten niet zeker weten wat het zijn. Dat wordt nog spannend om ze te zien groeien!
De overbuurman had trouwens ook nog de wens om bij het tuintje een bankje neer te zetten. Die staat genoteerd op de wensenlijst. 🙂
Heel erg welkom was ook de koffie en thee van (weer een andere!) buurman. En zijn spontane aanbod om alles heel goed te sproeien. De grond was kurkdroog dus dat was een zeer goede actie. 💚
En na anderhalf uur stond alles erin! Planten, zaadjes én een heleboel bloembollen – als een verrassing voor over een paar maanden. En in het midden een stukje lege, geharkte aarde: daar zijn bijenbloemen ingezaaid. Nu hopen dat de honden het niet al te erg gaan omwoelen.
En dan waren er ook nog een boel voorbijgangers die stopten om te vertellen hoe tof ze dit vonden (ook mensen in de auto). Wat een warm onthaal kreeg dit tuintje…
Wat viel op tijdens het werken
Naast al het enthousiasme van de buurtbewoners vielen vooral twee zaken op:
1. De aarde was voor de helft van het stukje keihard. Nu is dit redelijk normaal voor een stuk grond dat bereden wordt, voor een ‘gewoon’ perkje hadden we het niet verwacht. Met een grondboor en een stevige spa konden we er wel in werken.
2. De aarde was zeer droog. Ondanks dat het de dag ervoor nog flink had geregend was de aarde bij omscheppen zo droog als woestijnzand. Zo super dus dat de overbuurman spontaan water kwam geven! Gelukkig mogen we in de toekomst het buitenkraantje van de overbuurman gebruiken om de tuin water te geven.
Heb jij ook ervaring met het aanleggen van een guerrilla tuin? We horen graag je ervaringen om anderen te inspireren! Comment hieronder of mail je verhaal en foto’s naar Jenny.
Lees ook: De Oranjebuurt Bunnik gaat voor de bij.
